Indrukwekkende afscheidsdienst voor dominee Egbert van der Weide. (foto's)

en begon om 10.00 uur. Dominee Van der Weide en pastoor Goumans waren deze ochtend de voorgangers.

In een overvolle St. Jozefkerk waren vele mensen die afscheid kwamen nemen, van niet de dominee, maar van ònze dominee. Dit is hoe Egbert van der Weide in de volksmond van Noordwijkerhout liefkozend werd genoemd.

De hele dienst zat vol met het thema 'afscheid nemen' en die op vele manieren genomen kan worden. Soms wil je niet, maar is dit soms toch de enige manier die nog rest. Afscheid nemen doet pijn en zeker als je er zoveel van gehouden hebt. Maar afscheid nemen is ook een start van een nieuw begin en een nieuwe toekomst.

Dominee Van der Weide valt afscheid nemen ook zwaar, juist omdat hij maar liefst 31 jaar dit ambt met veel plezier heeft uitgeoefend. Het was niet altijd makkelijk en ook hij heeft fouten mogen maken. Van die fouten heeft Egbert dan ook veel kunnen leren om het de volgende keer anders te kunnen doen. Zo zei hij zelf.

Hij is samen met zijn vrouw nog enkele weken in de woning van de protestantse gemeente. Zij zijn nu op zoek naar een gepaste woning in de omgeving van Noordwijkerhout. Ze hebben al een huisje gespot in Voorhout, zo zei hij. Dat huis staat in de Geraniumstraat... Hierop volgde een uitbundig gelach van de aanwezige.  Maar of dit de juiste plek zou worden dat betwijfeld Van der Weide.

Naast alle gebeden en preken werd er ook muzikale medewerking verleend door de Chr. Muziekvereniging De Harpe Davids o.l.v. Hendrik jan Lindhout en de cantorij van de protestantse Gemeente te Nijverdal onder leiding van Gerdinand Piksen die beide in vakantiebezetting waren. Steven van Heteren bespeelde het orgel, Jasmijn van der Weide de piano en Kirsten van der Ploeg de dwarsfluit.

Er was tevens een crèche voor de allerkleinsten en nevendienst voor de kinderen in de basisschoolleeftijd. Deze kinderen hadden in deze tijd mooie afscheidscadeaus gemaakt en zo ook hadden zij allemaal een tekening gemaakt van Egbert van der Weide. Deze werden dan ook vol trots door hem in ontvangst genomen na de dienst. Snel keek hij even de tekeningen door om te zien of hij wellicht nog ergens met haar op staat. Dit was niet het geval.

Toen was het afscheid daar. Niet meer voorgaan in de mis. Ds. van der Weide nam van de gelegenheid gebruik om iedereen aanwezig te bedanken voor alle mooie jaren dat hij dominee mocht zijn van deze gemeente. Uiteraard bedankte hij alle personen die persoonlijk dicht bij hem staan. Ook de medewerkers van de ochtend werden bedankt voor hun bijdrage en inzet.

Na zijn laatste woorden als predikant nam hij plaats naast zijn vrouw en pastoor Andre Goumans kreeg het woord. De pastoor dankte Egbert voor al zijn werk en toewijding. Maar ook voor de vriendschap die is ontstaan. Ook dankte hij de dominee voor de velen diensten die zij samen hebben mogen geven als protestantse en katholieke geloofsovertuiging.

Er zijn veel bergen verzet en daar is Goumans bijzonder trots op. Alles in overweging nemende heeft de gemeente van st. Jozefkerk besloten om een zeer bijzonder speldje toe te kennen aan ds. Egbert van der Weide voor al zijn bewezen diensten binnen Noordwijkerhout. Daarom kreeg van der Weide uit handen van Goumans "de Jozefspeld" opgespeld. Egbert was hiermee dan ook zeer verblijd en trots dat hij deze erkenning heeft mogen ontvangen.

Hierna kreeg de afgevaardigde van de protestantse gemeente het woord. Ook hier werden alleen maar lovende woorden gesproken over Egbert van der Weide. Uitvoerig werd de komst naar Noordwijkerhout  besproken en wat er allemaal aan vooraf is gegaan.

Tevens is ook de eerste preek die van der Weide ooit gaf nog ter tafel gekomen met de woorden die Egbert daarin heeft gezegd. Ook wilde de gemeente hun dominee niet zomaar laten gaan. Daarom hadden zij voor hem passend cadeau bedacht. Het kerkbestuur gaf namens alle leden van de gemeente een prachtig mooie elektrische fiets. Uiteraard was ook hier Egbert heel content mee en zou hij van de fiets geweldig gaan genieten en dankte hier iedereen hartelijk voor.

Als laatste kreeg de Stichting Vrienden van de Witte Kerk  het woord. Ook hier was er niks anders dan lof te horen over de dominee voor al zijn inspanningen en werk wat hij heeft gedaan voor de stichting. Diverse momenten werden opgehaald en wat van der Weide allemaal heeft betekend voor Vrienden van de Witte Kerk. Natuurlijk hadden zij daarom een passend cadeau meegebracht. Het was een boek die zij gebundeld hebben.

In dit boek zitten alle columns die Egbert heeft opgetekend met daarin altijd raken teksten. Met woorden die uit het hart kwamen en Egbert geen blad voor zijn mond nam. Iedereen in Noordwijkerhout las de columns met veel genoegen en er werd altijd veel over gesproken in het dorp. De kaft van het boek was van de lei-tjes van diezelfde Witte Kerk.

Er is er dan ook maar een van en die is nu van onze dominee.. De titel van het boek heeft meegekregen "Laat een dominee nooit aan het woord...".    De hele kerk liet een luid gelach horen toen Egbert de titel openbaar maakte en dus hiermee verklaarde waarom hij net, toen hij het boek kreeg uitgereikt, luid moest lachen.

Hiermee was de afscheidsdienst echt ten einde gekomen en zit het werk van ds. van der Weide er echt op. Een ieder werd nog van harte uitgenodigd om koffie te drinken en later in de Witte Kerk persoonlijk afscheid te komen nemen van Egbert van de Weide.

Hierop verliet Egbert van der Weide de St. Jozefkerk, maar niet voordat hij met een staande ovatie werd uitgezwaaid.

Tekst en foto's: BON