Hoe ist? Ja bèst! 'Arie, Bert en kornuiten'.

Hoe ist? Ja bèst! Een blik met een knipoog op het dagelijkse leven in Noordwijkerhout!

Hoe ist? Ja bèst! 'Arie, Bert en kornuiten'.

Ze zitten met z’n zessen opzettelijk niet op de plek waar de rode stenen plaats hebben gemaakt voor houtkleurige. Het is een stil protest van Arie, Bert en kornuiten dat hun geliefde bank naast de pomp het veld heeft moeten ruimen. Jarenlang was dit hun vaste plek om met een biertje in de hand de wereldproblemen te bespreken en of de nieuwe plek nu wel de juiste is, is nog steeds de vraag.

Voorlopig overheerst nog het gemis van hun oude “vergaderkamer”, maar ze proberen er in de nieuwe toch het beste van te maken. Discussies laaien soms fel op, maar eindigen altijd met een schouderklop, een hartelijke lach en een vers drankje om daarna aan het volgende onderwerp te beginnen.

Ik zie ze wel zitten als bestuurders van de nieuw te vormen gemeente of misschien zelfs wel als landbestuurders. Ze worden niet gedreven door geloof, ideologie, politieke ambities of partijpolitiek, maar gewoon door rechtvaardigheid. Recht is recht en krom is krom en alles is bespreekbaar.

Ze zouden het waarschijnlijk zelf niet willen, maar als onze bestuurders nu eens de moeite zouden nemen om af en toe tussen deze mannen plaats te nemen en gewoon te luisteren. Luisteren om te luisteren dus en niet om te oordelen. Ze zouden met een frisse blik en nieuwe inzichten terugkeren naar hun duffe vergaderkamers en misschien, heel misschien een frisse, onbevangen wind door de politieke stroperigheid laten waaien.

Ze zouden zich bij alles wat ze doen of besluiten heel even moeten afvragen wat deze 6 mannen ervan zouden vinden. Even terug naar die plek op het muurtje en die rechtvaardige stemmen op je in laten werken. Wedden dat het bevrijdend werkt en dat één van de eerste besluiten gaat zijn om dat oude bankje onder die nieuwe boom heel snel terug te plaatsen.

RUUD