Hoe ist? Ja bèst! 'Rudolph'.

Hoe ist? Ja bèst! Een blik met een knipoog op het dagelijkse leven in Noordwijkerhout!

Hoe ist? Ja bèst!  'Rudolph'.
Rudolf dat is ook de naam die ik bij m’n geboorte heb meegekregen. Weliswaar niet eindigend op een luxe ph, maar slechts op een eenvoudige f. Niet dat het iets uit maakt, want het verschil is toch niet hoorbaar. In algemene zin kan ik best leven met die naam. Hij wordt niet vaak gebruikt en voor iedereen die me kent, ben ik toch gewoon Ruud.

Dezer dagen is die naam toch altijd een beetje een bron van ergernis. Ieder jaar, nadat de Sint z’n biezen heeft gepakt, verandert er steevast iets in het gedrag van de mensen om me heen. Wijzend naar m’n neus, word ik breed grijnzend aangesproken met Rudolf. Zwaaien met zo’n idioot plastic hertengewei is ook populair, maar het meest irritant is als mensen beginnen te neuriën.

Zo nonchalant mogelijk dat nummer over dat rendier met z’n rode neus neuriën  als ik voorbij loop of het luidkeels meezingen als het weer eens uit de speakers schalt. Thuis heb ik het lied nadrukkelijk  verbannen, maar ik kan helaas niet voorkomen dat het in publieke ruimtes ten horen wordt gebracht.

Als ik dan toch een rol moet hebben in het Kerstfeest, dan zou ik liever één van de Wijzen uit het oosten willen zijn. Dat lijkt me veel leuker dan zo’n vliegend rendier met een ontstoken neus. Als Wijze wordt er namelijk naar je geluisterd en kan je beslissingen nemen. Als eenvoudig rendier ben je slechts een roepende in de woestijn en moet je maar afwachten waar je naar toe moet vliegen.

Toen wij lichtjesavond vierden, zijn in alle stilte 176 vluchtelingen naar een afgeschermd en extra beveiligde locatie gebracht in het Leeuwenhorst Congrescentrum.  Niet toegankelijk en zichtbaar voor pers en publiek; ver van huis en haard een onzekere toekomst afwachtend.

Anonieme passanten die volgende week hun schamele bezittingen weer bij elkaar moeten pakken voor een zoveelste vertrek naar een bestemming waar hopelijk ook voor hen eens een fonkelende ster zal schitteren. Als Wijze zou ik een warmer en toegankelijker onthaal hebben geregeld.

Als Wijze zou ik zorgen dat er geen voedselbanken hoefden te bestaan of er tenminste voor zorgen dat er niet alleen tijdens de Kerstdagen aandacht aan gegeven zou worden. Als Wijze zou ik zo veel, maar ik ben slechts een rendier wiens weg wordt bepaald.

Ik wens u allen een Wijs Kerstfeest toe.

Hoe is het? Ja bést, want ik vind mezelf een wijs rendier

RUDOLF